اقُلْتُ لِأَبِی جَدند:عْفَرٍ الْبَاقِرِ علیه السلام..أَخْبِرْنِی عَنِ ال_ْمُؤْمِن فَقَالَ لَا عَجَبَ مِنْ أَمْرِ اللهِ... فَمِمَّ عَجِبْتَ یَا إِبْرَاهِیمُ سَلْ وَ لَا تَسْتَنْکِفْ وَ لَا تَسْتَحْسِرْ فَإِنَّ هَذَا الْعِلْمَ لَا یَتَعَلَّمُهُ مُسْتَکْبِرٌ وَ لَا مُسْتَحْسِرٌ....؛ راوی میگوید: به امام باقر علیه السلام عرض کردم: من را از (علایم) شخص مؤمن آگاه فرما. حضرت در ضمن جوابهای خود افزودند : از امر خدا نباید تعجب کرد و خطاب به ابراهیم (راوی) فرمود: از چه چیز تعجب میکنی؟ سؤال کن و از پرسش خودداری نکن و خستگی به خود راه نده، زیرا شخص متکبر و سست (و تنبل) نمیتواند علم دین را فرا گیرد. بحارالانوار، ج5، ص228.